tijdens het afscheidsdiner in Vledder)De reis naar Vledder (3 - 5 november 2000)
(gedicht van en voorgedragen door
Marry Nasveld
tijdens het afscheidsdiner in Vledder)
Met prima weather,
vertrokken we voor een weekend naar Vledder.
In de bus kon je gelijk al aan het werk:
er werden vragen gesteld over bridge en kerk.
Woorden schrijven op het papiertje wat was uitgedeeld,
u begrijpt we hebben ons niet verveeld.
We werden door Lies en Corrie in een prachtig hotel gesmeten
en waren snel aan tafel gezeten.
Het eten was heerlijk, het toetje te gek
en eindelijk konden we daarna naar de bridgestek.
Maar wat een ellende, je partner moest worden afgestaan,
zelfs elke ronde moest je met een ander gaan.
De gekste biedingen vlogen over tafel heen
en hier en daar hoorde je luid gesteun.
Zwinkels werd uiteindelijk de winnaar,
de rest zat er bij en keek er naar.
Na uitgeslapen te zijn op een heerlijk bed,
werden we aan het ontbijt gezet.
Ton Ros
was ziek maar at voor zeven,
is wel de rest van de dag in bed gebleven.
Na een wandeling werden we weer in de bus verwacht
en werden we via een prachtige omgeving naar Diever gebracht.
We gingen naar een glasblazerij bewoond door een leuke vent,
wat maakte die een show in z'n tent.
Op het scherp van de snede
deelde hij alles over glasblazen mede.
Zijn winkel werd bijna leeggekocht,
vooral Bea was aan het glas verknocht.
Dick moest haar zowat uit de winkel sleuren
en ook nog het glas helpen beuren.
Om de hoek gingen we koffie drinken,
dat was vooral voor Cor een klein minpuntje, laat dit maar even bezinken.
Opnieuw de bus in voor een tour door bossen en heide,
de chauffeur vertelde verhalen over Mercedessen en heide.
Al het glaswerk moest uit de bus
en u begrijpt, dat was voor Bea een hele klus.
Even verfrissen en alweer eten.
Het werd een prachtig spektakel, dat zult u nog wel weten.
Eindelijk mocht je dan met je eigen partner gaan bridgen.
Alhoewel, sommige willen toch liever switchen.
Ook hier natuurlijk weer vele verliezers en 2 winnende paren,
hoe die mensen dat toch klaren.
Naar bed en vanochtend weer aan een heerlijk ontbijt.
Eten doen we tenminste zonder verwijt.
Nu nog de 3e bridgeronde in.
Een ieder denkt "misschien" dat ik nu eens win.
Maar mocht het zijn dat u niet heeft gewonnen,
denk dan niet wat zijn we begonnen.
We kunnen immers niet zonder de club en de kaart,
ons leven zou dan doelloos worden en zonder vaart.
We bedanken het bestuur en Lies en Corrie in het bijzonder,
alles perfect verlopen en da's toch een wonder.